O znamenjima opštine Ugljevik

Znamenja opštine Ugljevik, prihvaćena su od strane Skupštine Opštine 27.07.2001.godine. Prijedlog za grb objavljen je u časopisu "Glasnik SHD" u članku Dragomira Acovića, inače autora grba, na prvoj strani pod brojem 7, jula 2001. godine.

Autor grba: Dragomir Acović "Srpsko heraldičko društvo" (koje je inače izradilo grbove većini opština kao što su Bijeljina, Šabac, Niš, Lopare... kao i državni grb Republike Srpske)

Znamenja opštine Ugljevik, kao i većine opština, se sastoje od: velikog grba, srednjeg grba, malog grba i zastave.

Usvojena znamenja opštine su rađena po svim heraldičkim pravilima evropske heraldike, s tim što naš Grb karakterišu umjesto heraldičkih životinja uobičajenih na Zapadu, dvije ljudske figure kao čuvari štita (na velikom grbu), pa ova karakteristika predstavlja glavno prepoznatljivo obilježje srpske heraldike.

Prvi čuvar štita, koji drži srpsku zastavu, je najpoznatiji srpski guslar Filip Višnjić prikazan u seoskoj nošnji sa guslama kao atributom. Filip Višnjić je rođen u ugljevičkom selu Trnova 1767, a umro je 1834.godine (klikni na link za opširniju biografiju).

Druga figura je rudar u svečanoj, ceremonijalnoj, rudarskoj uniformi sa čekićem u ruci kao atributom, a u drugoj ruci drži zastavu Ugljevika.

Na velikom grbu je još prikazana zelena travnata poljana, ugalj i pročelje, tačnije ulaz u bivšu zgradu uprave Rudnika, koje pokazuje simbolički i rudarsko okno.

Veliki Grb je jedina cjelovita forma grba, ali se službeno koristi samo u najsvečanijim prilikama. Koristi ga samo načelnik opštine i predsjednik SO, u čijim kancelarijama se zvanično ističe kao i u sali za sjednice opštinskih odbornika.

Srednji grb je forma koja pored štita (malog grba) sadrži i prikaz uobičajene bedemske krune koja na svakom grbu označava rang grada i broj stanovnika (npr. četiri zubca na kruni označavaju mjesta sa preko 100 hiljada stanovnika). Oko štita se nalaze grane žira (sa lijeve strane) i šljive (sa lijeve) kao znaci velike zastupljenosti stabala hrasta i šljive (šljivarski kraj) u opštini.

Srednji grb koriste funkcioneri opštine, zatim kao znak na zvaničnim aktima Opštine, kao i na tablama na opštinskim granicama, pa i na tablama sa imenima ulica.

Mali grb je predstavljen samo štitom i simbolima na njemu, a predstavlja najčešće upotrebljavanu formu grba.

Oblik podjele štita je per salitre, tj podjeljen je na četiri dijela. Unakrsna podjela štita evocira krst svetog Apostola Andreja Prvozvanog.

U gornjem dijelu štita na zlatnoj podlozi (boja blagoslova, bogastva i nepropadanja, pa tako i boja zrelog žita, plodova i bogatstva tla) prikazano je krilato tele - atribut svetog Apostola Luke čije su mošti bile smještene u manastiru Teočak (nekad dio opštine).

U središnja, dva dijela štita na zelenoj podlozi, zlatnom bojom prikazane su grane hrasta sa žirom (u lijevom dijelu) i šljive sa plodovima (u desnom dijelu).

Donji dio štita, sa crnom podlogom, predstavlja simbol rudara - dva prekrštena čekića. Zelena, u središnim dijelovima štita, i crna boja, u donjem dijelu štita, tradicionalne su boje rudara.

Zastava Ugljevika, je jedan od rijetkih primjera u modernoj srpskoj heraldici da nije zasnovana na motivima sa štita.

Bela i plava boja u zastavi odnose se na reku Janju (plavo), odnosno pozadinu na kojoj su izlozena tri "dijamanta", pod cim se u heraldici podrazumevaju kristali uglja. Jedno od pravila heraldike je da se boja ne stavlja na boju, niti metal na metal; znaci, ne moze bijelo na žutom ili obrnuto, kao sto ne može crno na crvenom, zelenom ili plavom, i obrnuto u svakoj.

Raspored dijamanata 2+1 (dva gore jedan dole) je u heraldici standardan, i posebno se ne precizira. Kada je raspored drugačiji, naziva se "neuređenim", i mora da se posebno naznači. Inače, uobičajeno je da se predstavljaju po tri motiva ili tri predmeta, iz barem dva razloga: 1- zato što je tri broj sv. Trojstva, 2- zato što je položaj trougla stabilan.

Zastava se upotrebljava na zgradama opštinske uprave, kao i na dane praznika.

STARI GRB

Stari grb opštine Ugljevik, najvjerovatnije dobio se na osnovu konkursa na koji je mogao da se prijavi svako, što je bila praksa u SFRJ (barem što se grbova tiče).

Na grbu su predstavljeni: pruga, rijeka Janja, listovi hrasta, brda, električni stub, radna omladina (omladinac i omladinka) i spomenik Borcima Srema i Jugoistočne Bosne u Donjoj Trnovi. 

Zanimljivo je reći da na ovom grbu uopšte nema crvene boje, boje proleterijata, kao ni petokrake.

Po riječima nekih stručnjaka, komunistički grbovi, u stvari i nisu bili pravi grbovi, nego više ablemi opština.